Ster Borgman

Ster Borgman werkt met natuurlijke pigmenten en heeft roestpigment ontwikkeld voor in glas. Roest is iets hybrides, iets dat groeit en kan overwoekeren. Als je naar glas kijkt, doet het alsof het niet beweegt, maar als je wegkijkt begint het overal te druipen en te stromen: het is langzaam, maar niet te stoppen. Roest vertelt een verhaal over diepe tijd; hoe het uit de aarde barst in de vorm van ijzer en dan langzaam door de regen oxideert. In de oven smelt Ster twee glasplaten op elkaar met zelf-ontwikkeld, vloeibaar roestpigment ertussen. Het smeltende glas vangt de roest, die gaat koken en proberen te ontsnappen aan de hitte. Uiteindelijk verandert de roest door de hoge temperatuur van kleur: van zwart naar verschillende tinten rood. Deze glasplaten zijn als het ware foto's van een moment in de diepe tijd van het leven van roest. Maar misschien breekt iemand het glas per ongelijk na 8 jaar of zelfs pas na 800 jaar, verkruimelt het glas weer tot zand en komt de roest eindelijk vrij.